Sunday, January 22, 2017

உதிரத்தில் இருப்பது சிவப்பு நிறம் மட்டுமல்ல...


இருளைச் சுவாசிக்கும் இதயங்களே
இங்கே விளக்குகள் மட்டுமா எரிகின்றன?
நாமும் தான்!
உடம்புகள் சாம்பலாகலாம்.
உணர்வுகளுமா?
கனவுகளை கைது செய்து
வாழ்க்கைச் சிறையில் அடைத்து
நினைவுகளைப் பிடித்து விடியல்களில் பூட்டினோம்
வாழ்க்கையே சிறையாகிட
நொண்டியான நினைவுகளால்
நாம் முடமாகினோம்
வேதனை ஓடைகளாக
மண்ணுக்கு சங்கமிக்க
கல்லறைக் கவிதைகளாக
நாம் மாறிக்கொண்டிருக்கிறோம்
எம்
இதயக்கதவுகள்
இழுத்து மூடப்பட
புதிய எண்ணங்களை
புதைகுழிக்குள் போட
நாமென்ன
அஃறிணைகளா?
ரகசியமாய் சுவாசிப்பதற்கும்
எம் இதயத்தின் சத்தம் எமக்கும்
கேட்காமலிருப்பதற்கும்
நாமென்ன மனிதர்களில்லையா?
நினைவுப் பூக்கள்
மனதில் மலர்வதற்கும்
கனவுத் தென்றல்
எம் வாழ்க்கைச் சோலையில்
நுழைவதற்கும்
அனுமதியா தேவை?
தோழர்களே
உதிரத்தில் இருப்பது
சிவப்பு நிறம் மட்டுமல்ல
எம் சந்ததியின்
சரித்திரமுந்தான்...

நீ மனிதன் என்பதை மறந்து விடாதே...

இதயத்தை புனிதமாக்கு
உனக்குள் ஒரு உதயம் உருவாகும்
நினைவுகளைப் புனிதமாக்கு
உனக்குள் ஒரு சுகம் பிரசவமாகும்
நீ செல்லும் பாதை நேரானதாஎன்பதை ஆராய்ந்து பார்
காலத்தை வெல்லும் மனிதனாக
வாழ்ந்தால் பார்போற்ற நிலைப்பாய்
உன் சொல்லில் கல்லும் கரையும்
நீ மனிதன் என்பதை மறந்து விடாதே...

அழியாத பாடங்கள்...

நான் காற்றோடு பறந்த
ஓர் வெள்ளைக் காகிதம்

தாலாட்டின் சுகம் காண
மெலெழுந்தேன்! அலைந்தேன்!

இதோ நான்
மீண்டும் தரையில்

எடுத்து வாசியுங்கள்
என்னில் வாசகங்கள்

அவை காலத்தாயின்
அழியாத பாடங்கள்...

உண்மை இதுதான்...

நாம் வாழுற உலகம்
நல்லது தான் ஆனால்
நாறிப் போன ஆசையினாலே
நாறுது உலகம்

உருண்ட உலகம் ஒழுங்காக சுத்துது
அதிலை உடமை இருக்கிறவனுக்கும்
இல்லாதவனுக்கும்
நடக்குது இழுபறி

கணக்கை மீறித் தின்னுறான் ஒருவன்
காலி வயித்தை காயப்போடுகிறான் இன்னொருவன்

மாடி வீடு கட்டி ஒரு கூட்டம்
கோடி சுகம் அனுபவிக்க
குடிசை வீடும் இல்லாம
வீதியிலே கிடந்து வாழுற கூட்டம் பலது

உலகம் எல்லொருக்கும் பொது
உண்மை இதுதான்
இதை உணர்ந்து நாம
உருவாக்கிற வரைக்கும்
இந்த நிலைமை தான்...

வாழ்விற்கான போராட்டம்...

மரணங்கள் மதிப்புள்ளவை
தியாகங்கள் மதிக்கப்பட வேண்டியவை
மரணங்கள் என்றும் மனிதனின் தேவையை அழித்து விடுவதில்லை
மரணம் மனிதனின் கருத்தை உருக்குலைத்து விடுவதில்லை
கருத்துக்கள் என்றும் ஆய்வுக்குரியவை
கருத்து வேறுபாடுகள் விவாதிக்கப்பட வேண்டியவை
செயற்பாடுகள் விமர்சிக்கப்பட வேண்டியவை
மனிதன் ஒருவன் வீணே மாய்ந்தான் எனின்
மனித வரலாற்றில் அது நிராகரிக்கப்படும்
மனிதனின் சுதந்திர வாழ்விற்கு இடையூறுகள் தொடரும்வரை
வாழ்விற்கான போராட்டம் தொடரவே செய்யும்...

இதயத்தில் துயரம் இல்லை...

துணிவான இதயத்தில் துயரம் இல்லை
சலியாத உழைப்பில் அலுப்பு இல்லை
கவலை இன்றி உலகத்திலே மனிதன் இல்லை
நீயே தான் உன் சோகங்களை கேட்டுக்கொள்
வாழ்க்கை என்னும் கண்ணீரை உன் கையால் துடை
பல விசயங்கள் புரிந்தாலே இதயத்தில்
துயரம் இல்லை...

இறைவனைத் தேடு...

நிலையற்ற இகவாழ்வை நிலையென்று எண்ணி
நிரையாகச் செல்வங்களைச் சேர்க்கின்ற மனிதா
விலையான வாழ்வு விழுந்திடலாம் நாளை
விடமாக மரணம் விரைந்திட்ட வேளை
குலையாத புசிப்பும் குடிப்புமல்ல வாழ்வு
குவலயத்தை படைத்திட்ட பரமனிடம் கேளு

பிறந்தது போன்றே இறந்திடும் தேகம்
பெற்றிட்ட செல்வத்தை பற்றவது இல்லை
உண்ணவும் உடுக்கவும் உன்னிடம் இருந்தால்
உள்ளத்திலே திருப்தியெனும் பொன்னையே நாடு
மண்ணிலே தேகம் மறைந்திட முன்னே
மாயையை நீக்கும் இறைவனைத் தேடு...

இளைஞர்களே...

நீங்கள் நட்சத்திரங்களில் ஊஞ்சல் கட்டி 
அங்கு நடைபோடும் முகில்களை உதைப்பவர்கள்
பட்டாசு இடியின் பக்கத்தில் படுத்துறங்குபவர்கள்
விட்டால் போதும் விண்ணில் ஏறிக் குதிப்பீர்கள்

துள்ளி விளையாடுவது மட்டும் துணிவல்ல
சமுதாயச் சந்தையில் சத்தமிடும் சனங்களுக்கு
விலை பேசித் தீர்த்து விடும்
விடயங்கள் பல உங்களிடம் தான்

மெல்லிய மனசும்
வலிய கரங்களும்
திடமான அறிவும்
திகைக்காத வழியும் தேடுங்கள்
இளைஞர் என்னும் போது
இனிமை பொங்க வேண்டும்
சமுதாயம் உங்களின்
புகழ் பாட வேண்டும்...

எனது புன்னகை...

யார் யாரோ வந்து போகிறார்கள்
எனது மாயத்திரைக்கு
எப்போதுமே கண்டிராத
அவர்களது முகங்கள்
வீசிவிட்டுச் செல்லும் புன்னைகையினை
வாங்கிகொண்டபின்
எனது புன்னகையைப் பதிலாக
அளித்திருக்கிறேன்
வெறும் சம்பிரதாயமாக
பரிமாற்றப்படும் புன்னகை
வெறுமையாய்
உதிர்ந்து விடுகிறது மண்ணில்...

எனக்குள் என்ன இருக்கிறது...


எனக்குள் என்ன இருக்கிறது
கனக்கும் ஆசைகள் சுமந்த இதயமும்
கண்டதையும் நினைக்கும் மனமும் தவிர
வேறு என்ன இருக்கிறது எனக்குள்?

கூர்ப்பு விதிப்படி நனொரு விலங்கு
முன்னர் குறித்த முறைப்படி நானெனில் தெய்வம்
மனிதனாய் இருப்பதே எனது விருப்பம்

உள்ளிருந்து வருகிறதாம் ஞானம்
யாரோ சொல்லி வைத்தார்
வெளியிலிருந்து வந்து உள்ளைத் தாக்கி
மீண்டும் புதிதாய் வெளிச்செல்வதே
உண்மை ஞானம் கண்டு தெளிந்தது என் மனம்

உள்ளும் வெளியும் கலந்தியங்கிறது உலகம்
உள்ளிருந்து வெளியும் வெளியிருந்து உள்ளும்
பிரிகையிலே முடிகிறது பயணம்...

பிறப்பே வேண்டாம்...

இனியொரு பிறவியெனில்
கண்கள் வேண்டாம்
காதுகள் வேண்டாம்
நாவும் நரம்பும் வேண்டாம்
மூளையும் முகமும் வேண்டாம்
முண்டமே போதும்
அதுவும்....?
பிறப்பே வேண்டாம்
பிறப்பினும் இங்கு வேண்டாம்...

சொந்த மண்...

கல்லை உடைத்து
களனிகள் படைத்து
செழிப்பக்கினோம் மண்ணை
இன்று!
இடம் பெயர்ந்து
வளம் இழந்து
செழிப்பிழந்து
நாதியற்று ஏதிலிகளாய்
சொந்த மண்ணில்
சொந்தமாய் தொழில் செய்து
ஒரு நேரம் உண்டாலும்
உரிமையோடு உண்டதில்
கண்ட மகிழ்ச்சிக்கு அளவேது...

குளத்து நீர்...

தனது பிம்பத்தை
நீரில் நிலைநாட்டச் சந்திரனுக்கு ஆசையில்லை
அந்தப் பிம்பத்தைப்
பிடிக்கவேண்டுமென்று குளமும்
வில்லங்கப்படுவது கிடையாது
எவ்வளவு அமைதியாக இருக்கிறது
குளத்து நீர்...

காலத்தின் கோலம்...

பாவச் செயல் புரிந்து
பணம் சம்பாதிப்பதற்கும்
ஞான மார்க்கத்தின்
நல்லறிவை எதிர்ப்பதற்கும்
ஈனச் செயல் புரிந்து
இறைவனடி மறந்ததற்கும்
காரணமென்ன வென்றால்
காலத்தின் கோலந்தான்...

அஞ்சிடும் உள்ளம் இருட்டு போன்றது...

வசந்தமில்லா வாழ்வும்
வரவில்லா செலவும்
உயர்வில்லா உணர்வும்
உன் நிலை போன்றது
சிந்தனையில்லா மனமே
சாதிக்க நினைக்காத உனதுள்ளம்
சரமாய்தொடுக்கவஞ்சிய மலர் போன்றது
எண்ணங்கள் இல்லாத உனதுள்ளம்
எற்றிடாத தீபம் போன்றது
அஞ்சிடும் உன் உள்ளம்
அகன்றிடாத இருட்டு போன்றது...

ஆசை...

இருப்பதை இழந்து
பறப்பதை பற்றும்
உங்கள் ஆசை
சிறகொடிந்த பட்சியின்
கனவுகளின் கதியாகும் - இதை
சிந்தனைசெய்யா உள்மனமும்
நிர்க்கதியாகும்
மழைகாணாத நிலமும்
சிந்தனையற்ற உளமும்
ஒன்றுதான்...

அது ஒரு காலம்...

வாழ்க்கை மகிழ்வென இருந்தேன்
வாழ்வில் உயர்வென நினைத்தேன்
மனதில் பல எண்ணங்கள் வளர்த்தேன்
அதை தாளிலே வண்ணமாக வரைந்தேன்
காலம் என்னை விடாது
துன்பம் என்னை நாடாது
என்றெல்லாம் எண்ணியிருந்தது
அது ஒரு காலம்...

மனிதனின் மூன்றெழுத்து வாழ்க்கை வட்டம்...


மனிதன்"அன்னை"என்னும் மூன்றெழுத்து
உயிரினூடாக பிறந்து
"பிள்ளை"என்னும் மூன்றெழுத்தால் வேறாகி
"இளமை"என்னும் மூன்றெழுத்தால் இளவயதில் கால்பதித்து
"காதல்"என்னும் மூன்றெழுத்து வலைக்குள்ளே சிக்கி மணம் புரிந்து
"பிள்ளை"என்னும் மூன்றெழுத்து செல்வத்தை பெற்று 
"முதுமை"என்னும் மூன்றெழுத்து பருவத்தை எட்டி
"உடல்"என்னும் மூன்றெழுத்திலிருந்து
"உயிர்"என்னும் மூன்றெழுத்து பிரிய
"சுடலை"என்னும் மூன்றெழுத்தை நோக்கி உடல் பயணமாகிறது இவ்வாறு "வாழ்வு"என்னும் மூன்றெழுத்தின் பயணம் நிறைவு பெறுகிறது...

பேனாமுனை...


உலகிலே கூர்மை எது என்றேன்
விழி வீச்சு என்றது பெண்மனது
வாள் வீச்சு என்றது போர்முனை
சொல் வீச்சு என்றது கவி மனது
அதைக் கேட்டு முறுவலித்தது
நான் அல்ல 
எனது பேனாமுனை...

மது...

மனிதனின் சுக துக்கங்களை நிர்ணயிப்பதற்கு
கடவுள் இருக்கின்றானோ இல்லையோ
மது இருக்கிறது
அது பல விசயங்களை மூடி வைத்திருக்கிறது
சில சமயங்களில் 
மனதிலுள்ள திறக்க கூடாத அறையைத் திறந்து விடுகிறது
குடித்தவனிடம் அந்தரங்கம் இல்லை
அவன் இதயம் ஊருணித் தண்ணீர்...

பூரண அமைதியோடு இருங்கள்...

நீங்கள் புத்தனாக இருந்தால் என்ன?
கிறிஸ்தவனாக இருந்தால் என்ன?
முஸ்லிமாக இருந்தால் என்ன?
சைவனாக இருந்தால் தான் என்ன?
பூரண அமைதியோடு இருங்கள்
அது தான் முக்கியம்
இறைவனை விட்டு விட்டு மதத்தை பிடித்துக் கொண்டால்
இறைவனும் தெரியாது
உங்கள் மதமும் உணராது
உங்கள் மதத்துக்குள் நீங்களே பிளவுகள் உண்டாக்கி,
நீங்கள் இரண்டாக பிளந்து
உங்களை அடித்து கொண்டு மரணம் அடைகிறீர்கள்...

என் தன்னம்பிக்கைக்கு புதைகுழி வேண்டாம்...


தவறுகள்தான் செய்வேன் என்று
எவருக்கும் நான் ஒப்பந்தம் செய்யவில்லை
ஒட்டப்பந்தயத்தில் தடுக்கி விழுவேன்
என்று எதிர்பார்க்காத
போட்டியாளந்தான் நானும்

என் தோல்விகளுக்கு பரிசு கேட்டு
நான் அழவில்லை

ஆனால் என் தன்னம்பிக்கைக்கு
புதைகுழி வேண்டாம்
என்றுதான் கதறுகிறேன்...

நண்பனே...


உன்னில் உனக்கு நம்பிக்கை உண்டெனில்
உன்னால் எதையும் செய்ய முடியும்
உண்பதும் உடுப்பதும் வாழ்வென்று கொண்டவர்
வாழ்ந்ததாய் எந்தப் பதிவுமில்லை
தின்றதும் குடித்ததும் திரிந்ததும்
அறிமுகக் குறிப்பல்ல என்பதைத் தெரிந்து கொள் நீ
தினந்தினம் வாழ்ந்ததைப் பதிந்திட முடிந்ததைச் செய்
உன்னை எதிர்காலம் தெரிந்துகொள்ளும்...

சமாதானம்...

சமாதானத்தை
எதிர்பார்க்கிறார்கள்
சனங்கள்
சனங்களை
எதிர்பார்க்கின்றன
சவப்பெட்டிகள்

சமாதானம் என்பது
சவப்பெட்டியில் தானா
எனக் கேட்கிறது
மனமும்...

என்னவள்...


விண்ணகத்து நிலா மண்ணகத்து உலா வந்ததோ

அவளுடைய கருங்கூத்தல்
கார்மேகம் போல இருந்தது
ஆனால் அந்தக் கார் மேகத்தினால் அந்தக் கட்டழகு நிலவின் கவர்ச்சியான எழிலை மறைக்க முடியவில்லை அதற்கு பதில் அவளது அழகை அதிகப்படுத்திக் காட்டியது
நீண்டக்கூந்தல்,நீலக்கடல் அலைபோல நெளிந்து நெளிந்து இருக்கிறது

அவளுடைய நெற்றியைப் பிறை நிலவு என்று கூறலாம்
ஆனால் பிறைநிலவையும்,முழுநிலவையும்
ஒரே நேரத்தில் காணமுடியுமா?
அவளுடைய பளிங்கு முகம் பால் நிலவு போல் அல்லவா இருக்கிறது
அந்த வட்ட முகம் வளர்ந்த நிலவுபோல் அல்லவா தோன்றுகிறது
வள்ர்பிறையும் வளர்ந்த நிலவும்
ஒரே வானில் ஒ... ஒ... அதிசயம்

மின்னாட்டம் பூச்சியைப் போல மின்னிக்கொண்டு இருந்த அவள் கண்கள்
நட்சந்திரங்களைப் போல இருந்தன
ஒளியிலே நட்சத்திரம் என்றால்
ஒடி விளையாடுவதில் மீன்
உருவத்திலே மான்
கரும்பு போன்ற புருவங்கள் கரையாக இல்லாவிட்டால்
அந்த மீன்விழிகள்
மான் குட்டிகளைப் போல் துள்ளி ஓடிவிடும்
தேன் உண்ட கருவண்டு விழிகள் பறந்துவிடும்
பாய்வதிலே மீன் என்றாலும்
பார்வையிலே மானின் மிரட்சி

மான் கொம்பு போல நீண்ட மூக்கு
அதை மலர்க்கொத்து என்றாலும்
பொருத்தமாகத்தான் இருக்கும்

கன்னங்கள் காட்டு மலர்களைப் போல
செவ்வரளியின் சிவப்பு போன்றது அந்தக் கன்னங்கள்

நான் இல்லையா? என்று தேன்கனி போன்ற மாங்கனி சண்டைக்கு வரக்கூடும்
மங்கையின் கன்னக் கதுப்புகள் வண்டுபுகாத மம்பழத்துண்டுகள்

ஒ... அவள் உதடுகளோ தேன் கிண்ணத்தின் விளிம்புகள்
அல்லி இதழ்கள்
அமுத ஆறு
அழகிய முத்துச்சிப்பியின் கூறு

பற்களை பச்சரிசி என்பதா
படாத முல்லைச்சரம் என்பதா?
எப்பிடிச் சொன்னாலும் தகும்
அவ்வளவு எழில் படைத்தவை

அவளுடைய சிற்றிடை
வல்லிக்கொடியோ
அல்லிக்கொடி என்றால்தான் என்ன குறை நூலிடை என்றாலும் மாலிடை
தாங்கும் மங்கைக்கு மேலிடை
ஒரு பொருட்டு அல்ல

என்னவளின் நங்கைக்கு வெண்மேக உடைதான் பொருத்தமாக இருக்கும்
ஆனால் அவளோ சாதாரண உடைதான் அணிவாள்
ஆனாலும் அவளது அழகு குறைந்துவிடவில்லை.

காட்டுக் கொடியிலும் மலர்ந்தாலும்
பூ அழகாகத்தானே இருக்கிறது
அதே போல் தான் என்னவளும்

இயற்கையின் தேவதை...

எனது எதிரி நானே...


எனது எதிரியை
நான் சரியா தேர்வுச் செய்யும்
கலையினை கற்றுத்தா
என்னை எதிர்ப்பவரெல்லாம்
எனது எதிரிகளல்ல
என்பதனை கற்றுத்தா
எனது சிந்தனைகளை
தெரிந்தோ தெரியாமலோ
அறிந்தோ அறியாமலோ
புரிந்தோ புரியாமலோ
ஏற்றுக்கொள்ளாதவரெல்லாம்
எனது எதிரிகளல்ல
என்பதனை கற்றுத்தா
என்னை ஆதரிக்காதவர்கள்
என்னை ஆற்றுப்படுத்தாதவர்கள்
என்னை ஆரவாரிக்காதவர்கள்
என்னை ஆசிர்வாதிக்காதவர்கள்
இவர்கள் அல்ல. மறாக
அடிப்படையில்
எனது எதிரி நானே என்பதனை
அறுதியுடன்
ஆய்ந்தறிந்து தேர்வுக்கொள்ளும்
அனுபவங்களை
அதிகமாகவே தா...
PAKEE Creation